Jan Willem Eskes (11 april 1956/Semarang) maakt schilderijen over de onderkant van de architectuur, een detail van een trap, een muur. Doordat het om oude gebouwen gaat, lijkt het of de adem van de geschiedenis in zijn schilderijen voelbaar is. Door details te schilderen zoemt hij als het ware in op een gevoel.
Het gaat hem ook om het zoeken naar verstilling; naar verstild leven. Hij kiest er vaak voor om te schilderen vanuit een laag standpunt, zoals een kind zijn omgeving beleeft. Hij verwondert zich over details, wat oude steen teweeg kan brengen. Grenzen tussen afwezigheid en aanwezigheid, tussen verleden en heden, tussen zichzelf en de buitenwereld.
Eric Bos - Kunsthistoricus
In his paintings, Jan Willem Eskes (11 April 1956/Semarang) depicts the lower half of architecture – a detail from a flight of steps, a wall. Because the buildings are old, it is as if the breath of history can be felt in his paintings . By painting details, he zooms in on a feeling, as it were.
For him, it is also about the search for stillness, for stilled life. He often chooses to paint from a low viewpoint, a child´s perspective. He wonders at details, at what old stone can bring about. Boundaries between absence and presence, between past and present, between himself and the outside world.
Eric Bos - Art historian
"Ik haal mijn inspiratie uit oude gebouwen, waar ik iets mee heb, waar ik het meeste bij voel. Vanwege mijn zoektocht naar verstilling, wil ik er zo min mogelijk betekenis aan geven, de kunst van het weglaten streef ik tot het uiterste na. Elke afleiding in het werk, al is het een grassprietje, zou voor mij ten koste gaan van de essentie die ik wil weergeven. Het is niet de realiteit die ik wil weergeven, maar meer de realiteit van een gevoel. Eerst besteed ik veel aandacht aan de compositie, die een bepaalde zeggingskracht moet hebben en daarna bouw ik het werk laag voor laag op.
Gaandeweg het proces neemt het gevoel het steeds meer over van de waarneming.
Doordat balans en harmonie voor de verstilling zo belangrijk zijn, mag niets in het beeld elkaar in de weg staan. Iedere verfstreek moet ten dienste van het andere worden gezet. Het is ook een kwestie van loslaten. Een schilderij moet mij rust geven. Het is een proces wat mij heel veel geeft en ik leef in de veronderstelling dat wat het mij brengt ook een ander gegeven kan worden.
Kunst is delen en delen is een kunst op zich.
Jan Willem Eskes
I draw my inspiration from old buildings, which appeal to me, which affect me the most. Because of my search for a stilling quality in my work, I don´t want to attribute any meaning to it. I aim to take the art of leaving out to extremes. Every diversion in the work, even if it is just a blade of grass, would be at the expense of the essence that I want to depict. I don´t mean to depict reality as such, but rather the reality of a feeling. I start out concentrating on the composition, which has to have a certain expressiveness, and then I build it up layer by layer.
As the process takes it course, feeling increasingly prevails over observation.
Because balance and harmony are so important for the stilling effect, nothing in the image should form a distraction. Each stroke of paint must be placed for the benefit of what is already there. It also comes down to letting go. A painting is supposed to give me peace of mind. The process itself is very rewarding, and I am under the impression that what it brings to me can also be given to others.
Art is about sharing, and sharing is an art in itself.
Jan Willem Eskes