Tekst van journalist Gijs Wanders voor de expositie van gastcurator Herman van Hoogdalem in galerie De Twee Pauwen te Den Haag
"Een trap leidt ergens naar toe, net als een weg. Dat beeld fascineert me. De sereniteit. Het tijdloze. De spanning die het oproept. Ik wil die ervaring ook aan de beschouwer overlaten. Dat hoop ik met de verstilling te bereiken. Geen afleiding, geen betekenis, een persoonlijk zoekplaatje. Zelfs met trappen, waar een zekere saaiheid in schuilt, wil ik het gevoel raken. Dat voelbare wil ik schilderen. Architectuur verbinden met het zien, voelen, ruiken. De emotie versterken door de perfecte compositie. De trap moet tastbaar worden, alsof je in het schilderij kunt lopen, op een tree kunt plaatsnemen. Een schilderij hoef je niet mooi te vinden. Het moet je raken. Een schilderij dat je raakt heeft je iets te vertellen. Het kan je troost bieden, hoop geven, blijer maken. Mijn schilderijen moeten in evenwicht zijn, niet loodzwaar en vermoeiend, maar ontspannend voor de geest. Grote woorden, maar zo ervaar ik het."
Bekijk het filmpje van Jan Willem Eskes